بررسی هیستوپاتولوژیک اثر نخ بخیه حاوی نانوسیلور بر روند بهبود زخم های جراحی به دنبال فلپ پریودنتال در مدل حیوانی

مقدمه: علی رغم تلاشی که در تهیه نخ بخیه به کار می رود تا این نخ فاقد هرگونه آلودگی باشد مواردی از آلودگی ثانویه در نخ بخیه موجود در بیمارستان ها و مراکز درمانی دیده شده به طوری که به دلیل تشکیل شدن بیوفیلم باکتریایی بر روی نخ بخیه، عامل آلودگی زخم و محل دوخته شده بوده است لذا نیاز به وجود نخ بخیه با خاصیت آنتی باکتریال احساس می شود تا بتوان با از بین بردن بیوفیلم باکتریایی تشکیل شونده روی آن روند التهابی بافت را کاهش داد و فرایند ترمیم نسجی را تسریع کرد . بنابراین، تهیه بیومتریالهایی که هم دارای خواص آنتی باکتریال باشند و هم موجب تسریع روند التیام زخم شوند، به نظر می رسد که ضروری باشد؛ حال آنکه ذرات نانونقره این خصوصیات را داشته و استفاده از آن در فرمولاسیون متفاوت دارویی و به اشکال مختلف می تواند در این زمینه بسیار کمک کننده باشد،بنابراین بر آن شدیم تا مطالعه ای انجام دهیم که در آن ذرات نانو سیلور را به عنوان ماده ای آنتی باکتریال در نخ بخیه استفاده کنیم .این مطالعه به منظور ارزیابی نقش ذرات نانوسیلور بر روند التهابی بخیه روی لثه در مقایسه با بخیه سیلک معمولی در مدل حیوانی انجام شده است. مواد و روش ها: در مطالعه کار آزمایی بالینی تصادفی دو سویه کور، 21 خرگوش ماده انتخاب شدند. آنها دارای دندان های سالم بودند و آزمایشات رادیوگرافی و بالینی هیچ گونه بیماری پریودنتال را نشان نداد. نانو سیلک ابداعی ما حاوی ذرات نانونقره با اندازه های یکسان در محیط استریل و تحت شرایط خاص تهیه شد. دو نسبت مختلف از نانوسیلک با نام های a و b تهیه شد، بدین صورت که نخ بخیه a حاوی 6 نانوگرم نقره و نخ بخیه ی نانو سیلور b حاوی 216 نانوگرم نقره بود. نخ بخیه نانوسیلک و نخ بخیه معمولی سیلک بر روی لثه سطح باکال دندان های انسیزور فک پایین کارگزاری شد. تغییرات بافت شناختی در روز های چهارم و هفتم به دنبال بخیه زنی برای ارزیابی روند التهابی بافت لثه ایی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: نتایج بافت شناختی این مطالعه نشان داد که استفاده از این نخ بخیه جدید موجب بهبودی بهتر نسبت به گروه کنترل بر روند التهابی و التیام زخم شد. هم چنین ما تفاوت نسبتا قابل درکی را بین گروه مورد آزمایش و کنترل در پارامتر های ارتشاح سلول های التهابی و ادم در هر دو روز چهارم و هفتم به دنبال بخیه زنی مشاهده نمودیم که این دو فاکتور از فاکتور های بسیار مهم روند التهاب زخم می باشند. در حالیکه، یافته های ما پیشنهاد کرد که میزان غلظت ذرات نانونقره در نانوسیلک b دارای پاسخ التهابی کمتری نسبت به نانوسیلک a می باشند و بنابراین داربست مناسب تری برای فاکتور های پارانشیمی و مزانشیمی یک هفته پس از جراحی فراهم می شود. نتیجه گیری: بر اساس نتایج ذکر شده نقش مشخصی را برای فرمولاسیون جدید این نخ بخیه به عنوان ماده آنتی باکتریال به منظور کاهش التهاب زخم های در حال ترمیم می توانیم قائل شویم که می توان با استفاده از آن موجبات تسریع و بهبودی بهتر ترمیم زخم های پس از جراحی و نتایج متعاقب درمان های پریودنتال را فراهم آورد. علاوه بر این، ذرات نانونقره در این نخ بخیه علاوه بر کاهش التهاب ، می تواند بهبود نتایج درمانی جراحی را نیز به همراه داشته باشد. بعلاوه، استفاده کلینیکال آن می تواند در حوزه انواع جراحی های لثه، دهان و فک و صورت ،جراحی های زیبایی به جهت اثر کاهندگی التهاب نقره و به دنبال آن ترمیم بهتر و اسکار کمتر پس از جراحی موثر واقع شود. در نهایت در صورتی که مطالعات بعدی اثرات بالقوه مثبت درمانی این نانوسیلک را تایید کنند، می تواند کاربرد کلینیکی پیدا کند.